Στην Μαριναλέδα, ένα χωριό της Ανδαλουσίας στην νότια Ισπανία, η ανεργία είναι μηδενική! Ο δήμαρχος, Χουάν Μανουέλ Σάντσεζ Γκορντίγιο, που έγινε γνωστός όταν πραγματοποίησε μια «επιβεβλημένη απαλλοτρίωση» τροφίμων σε διάφορα σουπερ-μάρκετ της περιοχής, έχει φτιάξει ένα ιδιαίτερο οικονομικό πρόγραμμα για την πόλη του, που δεν αριθμεί περισσότερους από 3.000 κατοίκους. Το πρόγραμμα είναι βασισμένο στην ισότητα στην εργασία αφού κατά τον ίδιο η κρίση στην αγορά εργασίας μπορεί να παταχθεί μόνο με την δημιουργία νέων θέσεων. Επιμέλεια: Νίκος Μίχος
Ο Γκορντίγιο μετά την «απαλλοτρίωση», με την βοήθεια του Σωματείου Αγροτών της Ανδαλουσίας (SAT), μοίρασε τα τρόφιμα σε όσους το είχαν περισσότερο ανάγκη. Ο Ισπανός δήμαρχος, είναι ιστορικός ηγέτης του Σωματείου Εργαζομένων Αγροτών (SOC), που αποτελεί την ραχοκοκαλιά του SAT. Με την υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας, δημιούργησε ένα μοναδικό πολιτικό-οικονομικό «πείραμα», το οποίο έχει μετατρέψει το χωριό σε ένα σοσιαλιστικό «κάστρο» καταμεσής της Ανδαλουσίας.
Το «πείραμα» φαίνεται να είναι το βάλσαμο στην οικονομική κρίση που πλήττει την χώρα, αφού το τρέχον ποσοστό της ανεργίας είναι στο 0%. Όλοι οι κάτοικοι είναι απασχολούμενοι στον Συνεταιρισμό της Μαριναλέδα, που δημιουργήθηκε από τους ίδιους τους αγρότες ύστερα από χρόνια κατάληψη της γης «Η καπνιστή φάρμα» (El Humoso Farm), η οποία ήταν ιδιοκτησία μιας αριστοκρατικής οικογένειας. «Η γη ανήκει σε αυτούς που την δουλεύουν», φώναζαν όταν τους απομάκρυνε η δημοτική αστυνομία. Από το 1992, όμως, η γη τους ανήκει. Καλλιεργούν εκεί φασόλια, αγκινάρες, πιπεριές και εκλεκτό λάδι. Έχουν εγκαταστάσεις και για εκτροφή ζώων. Η γη ανήκει στην κοινωνία και οι εργάτες είναι αυτοί που έχουν επίβλεψη όλης της παραγωγής.
Η φορολογία είναι η μικρότερη, από άποψη μεγέθους, στην περιοχή, και κυρίως εφαρμόζεται σε επίπεδο γειτονιάς. Η κάθε γειτονιά βλέπει τι χρειάζεται και αναλόγως πράττει. Επίσης, το ενοίκιο για ένα σπίτι 90τ.μ. στην Μαριναλέδα κοστίζει 15 ευρώ το μήνα. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο καθένας πρέπει να συμβάλει στην κατασκευή του σπιτιού του. «Ένας οικοδόμος παίρνει 800 ευρώ το μήνα για να χτίσει ένα σπίτι. Δίνει τα μισά και πληρώνει για το σπίτι του», εξηγεί ο Χουάν Χοσέ Σάντσο, ένας 21χρονος που ήδη είναι μέλος της «ομάδας δράσης» του χωριού που οργανώνει τις ημερήσιες εργασίες. Η ομάδα δράσης δεν αποτελείται από εκλεγμένα μέλη αλλά από πολίτες που από κοινού αποφασίζουν την ανάθεση αρμοδιοτήτων και όσων πρέπει να γίνουν για το συμφέρον του χωριού.
Παλαιότερα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του χωριού ήταν αγράμματο. Τώρα, όμως, έχουν παιδικό σταθμό, δημοτικό και γυμνάσιο. Το φαγητό στο σχολείο, μάλιστα, κοστίζει μόλις 15 ευρώ τον μήνα. «Το ποσοστό που παρατάει το σχολείο είναι ελαφρώς υψηλό», σχολιάζει ο Σάντσο. «Καθώς οι άνθρωποι έχουν σπίτι και εξασφαλισμένη εργασία δεν βρίσκουν τον λόγο για μόρφωση. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να βελτιώσουμε»,
συμπληρώνει.
